Από τον Νεκτάριο Β. Νώτη
Για πάμε λίγο να δούμε πού βρισκόμαστε, σε ό,τι αφορά το πώς λειτουργεί η εστίαση, μέσα στο περιβάλλον της επαναλειτουργίας της αγοράς.
Και το λέω αυτό, διότι έχουν βγει πολλοί επιχειρηματίες, που είτε εκπροσωπούν κάποιο φορέα, είτε όχι, και διαμαρτύρονται και δηλώνουν απογοητευμένοι από το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν τους δίνει άλλα χρήματα, με τη μορφή μέτρων στήριξης.
Ας πάρουμε τα πράγματα ένα προς ένα:
Πρώτον, πρόκειται για έναν κλάδο, ο οποίος - από τους τελευταίους δεκαέξι μήνες - έμεινε κλειστός τους οκτώμισι.
Τι σημαίνει κλειστός;
Σημαίνει αναστολή συμβάσεων για το προσωπικό, μειωμένο και στη συνέχεια μηδενικό ενοίκιο για το κατάστημα, επιστρεπτέες προκαταβολές, συμμετοχή σε άλλα χρηματοδοτικά προγράμματα στήριξης. Ταυτόχρονα, όμως, είχαν τη δυνατότητα λειτουργίας για delivery και take away.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είδαμε πολλές επιχειρήσεις, οι οποίες ουδέποτε διανοούνταν να ασχοληθούν με ο,τιδήποτε άλλο εκτός του σερβιριζόμενου φαγητού, να μπαίνουν και στη διανομή κατ΄ οίκον.
Με αυτό τον τρόπο, και κατάφεραν να επιβιώσουν, και έγραφαν τζίρο κάθε μήνα, και διατήρησαν την επαφή με τους πελάτες τους.
Ουδείς λέει ότι ήταν όλα όπως πριν την πανδημία, το σίγουρο όμως είναι πως είχαν την επιλογή να μην είναι κλειστές.
Δεύτερον, η φετινή επαναλειτουργία βρήκε των κλάδο εν μέσω της διαδικασίας του εμβολιασμού του πληθυσμού. Άρχισε, λοιπόν, μια πολύ μεγάλη συζήτηση, με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης για διαχωρισμό καταστημάτων σε αμιγή και μεικτά.
Βγήκαν, λοιπόν, επιχειρηματίες και διαμαρτύρονται για αυτή την προσέγγιση χαρακτηρισμού των μαγαζιών. Υποστηρίζουν ότι είναι πολύ δύσκολο να ελέγχουν οι ίδιοι τους πελάτες και διάφορα άλλα.
Ας δούμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα: Όπως όλοι, έτσι και αυτοί πρέπει να βοηθήσουν. Για το καλό και των δικών τους επιχειρήσεων. Τόσο για να καταλάβουν όσοι το παίζουν μάγκες και δεν εμβολιάζονται ότι πρέπει να το κάνουν, όσο - και κατ΄ επέκταση - για να αυξηθεί το ποσοστό εμβολιασμού και να περιοριστούν έτσι τα σοβαρά κρούσματα.
Σε ό,τι αφορά τον εμβολιασμό του προσωπικού, εκεί τα πράγματα είναι δυσκολότερα. Θυμίζω, όμως, ότι το προσωπικό αυτό υποχρεούται να είναι εμβολιασμένο για άλλες ασθένειες, όπως η ηπατίτιδα.
Τρίτον, αναφέρουν ότι η εστίαση έχει στοχοποιηθεί. Είναι λογικό οι κανόνες να είναι πιο αυστηροί για τη συγκεκριμένη αγορά, δεδομένου ότι οι πελάτες δεν μπορούν να φορούν μάσκα όταν τρώνε ή πίνουν. Έχουν, όμως, δίκιο, όταν παρακολουθούσαν για μεγάλα διαστήματα τις πλατείες να είναι γεμάτες και να οργανώνεται το ένα υπαίθριο πάρτυ μετά το άλλο, με τα δικά τους καταστήματα να είναι κλειστά και την αστυνομία να μην επεμβαίνει. Έχουν, όμως, άδικο, όταν κάποιοι εξ αυτών παραβιάζουν τους κανόνες και επιτρέπουν πολύ περισσότερο - από τον επιτρεπόμενο - κόσμο στα μαγαζιά τους, χωρίς τις προβλεπόμενες αποστάσεις, κλπ.
Συμπέρασμα:
Για να ξεμπερδεύουμε μια ώρα αρχύτερα με την ιστορία του κορωνοϊού - στον βαθμό, που είναι στο χέρι μας -, κάντε τα όλα αμιγή, να σωθούμε !
Να τελειώνει η πλάκα !
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.