Του Παναγιώτη Καραλίβανου*
Η διαχείριση τροφίμων που λήγουν, δεν χρησιμοποιούνται ή καταστρέφονται, αποτελεί στο εξωτερικό έναν απαραίτητο σχεδιασμό για κάθε αλυσίδα εστίασης και εστιατόριο. Για τον μικρομεσαίο επιχειρηματία εστίασης ένα σύστημα που να προβλέπει την κατανάλωση τροφίμων, δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες για μείωση των εξόδων του. Κάτι που στη σημερινή εποχή είναι πολύ σημαντικό. Συστήματα μέχρι και ελέγχου του πάγου που καταναλώνεται υπάρχουν στην αγορά, με τον εστιάτορα να γνωρίζει και να προβλέπει την κατανάλωση προϊόντων στο εστιατόριό του. Κάτι που τον οδηγεί και στις αντίστοιχες παραγγελίες. Ωστόσο η ολική διαχείριση τροφίμων από τους ιδιοκτήτες εστιατορίων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται οι μεγάλοι παίχτες της αγοράς να συμφωνήσουν, τα οργανικά στοιχεία που περισσεύουν (πχ λίπη από τηγανέλαιο) να τα στέλνουν σε ειδικά εργοστάσια επεξεργασίας τροφίμων, ώστε αυτά, είτε να καίγονται, είτε να επαναχρησιμοποιούνται, μέσω ειδικής χημικής και τεχνικής επεξεργασίας. Σε αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να συμβάλλει (όπως συμβαίνει στο εξωτερικό) και η τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω της συλλογής τροφίμων από τα εστιατόρια της περιοχής που υπάγονται στους δήμους και της εναπόθεσής τους σε ειδικά εργοστάσιο. Η διαχείριση απορριμμάτων και παραγγελιών, αποτελούν σημαντικό βήμα, όχι μόνο για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και για τα ίδια τα έξοδα των επιχειρηματιών.
*Ο Παναγιώτης Καραλίβανος είναι CEO της Νηρήις