Του Νικόλα Ταμπακόπουλου
Κλείνουμε τρεις βδομάδες από τότε που άνοιξε η εστίαση. Η κίνηση που καταγράφεται στην αγορά είναι εντυπωσιακή και αποτελεί συνάρτηση πολλών παραγόντων. Πρώτον, οι καταναλωτές κουράστηκαν να βρίσκονται στο σπίτι και θέλουν να διασκεδάσουν. Δεύτερον, υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα. Πολλοί συμπολίτες μας ζουν με τα ελάχιστα χρήματα της κρατικής ενίσχυσης, υπάρχουν όμως και αυτοί που πληρώνονταν κανονικά κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Αυτοί λοιπόν δημιούργησαν απόθεμα, που τώρα καταναλώνεται. Παρά όμως την αισιοδοξία υπάρχουν ορισμένα μυστήρια γύρω από την εστίαση. Πρώτον, δεν υπάρχει προσωπικό. Όσο περίεργο και αν ακούγεται τα εστιατόρια δεν βρίσκουν κόσμο να εργαστεί σε αυτά. Αφενός η αβεβαιότητα ενός νέου lockdown, αφετέρου το γεγονός πως δεν είναι δηλωμένοι αρκετοί δημιουργούν ένα κενό εργασίας. Το δεύτερο μυστήριο έχει να κάνει με τις επιδοτήσεις. Μπορεί η κυβέρνηση να περηφανεύεται πως υπάρχει αθρόα συμμετοχή επιχειρηματιών εστίασης στα προγράμματα που έχει προκηρύξει, όμως η πραγματικότητα βρίσκεται κάπου στη μέση. Πολλοί επιχειρηματίες δήλωναν πολύ χαμηλά έσοδα το 2019 και επομένως η επιχορήγηση είναι δώρον άδωρον. Επίσης άλλοι δήλωναν χαμηλά ενοίκια, αναντίστοιχα με αυτά που στην πραγματικότητα πλήρωναν. Ας πρόσεχαν.